شوق بهار

برای بهاری شدن نظاره گر بودن کافی نیست . اینکه کناری بیاستیم و بگذاریم بهار از کنارمان عبور کند و ما فقط تماشاچی باشیم ، هرگز باعث نمی شود که از سرمای جانکاه و افسردگی سرد زمستان نجات یابیم. برای بهاری شدن باید شوق بهاری شدن را  در دل کاشت و با تمام وجود به استقبال بهار رفت و مانند شکوفه برای شکوفایی تقلا کرد و مانند نسیم ، جابجایی را تجربه کرد .

برای بهاری شدن باید شوق داشت و برای شوق داشتن باید با تمام وجود بهار را تمنا کرد. باید تصمیم به تغییر بگیریم . تصمیم به تولدی دوباره درست در آستانه تحویل سال . باید اراده تحول و دگرگونی  در تمام لایه های زندگی را بر کل وجود خود را حاکم سازیم و به برگرداننده قلوب دستور دهیم که به هر قیمتی که هست حال و احوال ما را به بهترین شکل ممکن متحول سازد. باید همسان بنفشه موانع سر راه خود را به کناری افکنیم و به سوی خورشید قد بکشیم . باید مانند بلبل و قناری ، سر مست از زیبایی بهار ، زیر آواز بزنیم و حتی یک لحظه از خواندن سرود شادی و سر مستی دست برنداریم . فقط اگر چنین باشیم می توانیم بخشی از بهار شویم و معنای بهار را دریابیم .

بهار دلهاتان آفتابی باد