اشک دل

مرا می شناسی تو ای عشق؟ من از آشنایان احساس آبم و همسایه ام مهربانی است ...

اشک دل

مرا می شناسی تو ای عشق؟ من از آشنایان احساس آبم و همسایه ام مهربانی است ...

استوار

آدمــــــها در ارتباطاتشان

یک آستانه ی " تحمـــــل " دارند

یک آستانه ی " تنــــــفر "
...
و یک آستانه ی " تهـــــوّع " .. !!
.
.
.
.
اما زمانی که به وارستگی برسیم

آستانه وجود نخواهد داشت.

و تنها یک حقیقت درونی همیشه استوار است

حکم دل


بار آخر ، من ورق را با دلم بُر میزنم ! بار دیگر حکم کن ، اما نه بی دل ! با دلت ، دل حکم کن ! حکمِ دل : ... هر که دل دارد بیندازد وسط ، تا ما دلهایمان را رو کنیم ... دل که رویِ دل بیفتد ، عشق حاکم میشود ... پس به حکمِ عشق ، بازی میکنیم . این دلِ من ! رو بکن حالا دلت را ! دل نداری ؟! بُر بزن اندیشه ات را ... حکم لازم ، دل سپردن ، دل گرفتن ، هر دو لازم!