مرا دریاب

امشب که دلم به وسعت آسمون کویر غم داره ! می خوام با تو حرف بزنم.با تو که هستی اما نمی بینمت، با تو که با منی اما من از تو دورم.

 حتما الان تو هم رفتی کویر ، شهر بم ، نه بهتره بگم شهر غم ، یا نه، هنوز هم باید تو رو توی مسجد سهله جستجو کرد یا اینکه نه ، همین جایی توی اتاق من !!!

هر جا هستی گوش کن :

باز هم این دل بی درمان ساده لرزید ، اراده او بم را لرزاند و پس لرزه هایش دل مرا . دلی که سرشار از عشق توست و مدتهاست ترا جستجو می کند.

هنوز غم کودکان رودبار را از یاد نبرده بودم که اندوه کودک نحیف و پاک کویر را بر دلم نشاند، هنوز ماتم مادران شمال التیام نیافته که زخم گشاده تر ساخت و عرصه آزمایشش را گستراند .

 می دانم هر چه او بخواهد همان خواهد شد و می دانم که این عین صلاح است ، اما تو بگو ، منی که تاب نگاه درمانده کودک افریقایی را ندارم چگونه اندوه را در چشم خواهر و برادر هموطن ببینم و دم نزنم . چگونه در بستری گرم بخوابم در حالی که می دانم زیر آسمان همین کشور مسلمانی سر بر سنگ نهاده و چشم بر ستارگانی دوخته که مطمئنا امشب پر فروغ تر خواهند درخشید تا بار خاموشی شهر را بر دوش کشند .

چگونه آب از این حلقوم گداخته ام فرو رود در حالیکه که تشنه است !!! ...

می دانم که صدایم را می شنوی ، می دانم .

می دانم که ناله های شبانه ام را با جان و دل خریداری ، می دانم.

می دانم که نخواهی گذاشت اشک دل این فرشته عاشق به معبودش نرسد ، می دانم .

چرا که تو مولای منی ، صاحب منی ، آقا و سرور منی ، تمام عشقی در یک کلام و تمام آرزویی در یک نگاه

پس خوب به ناله های دلم گوش کن و پیامم را به رب جلیل برسان .

بگو که او رحمان است و رحیم ، پس او را به رحمانیتش سوگند ده که خود صبر دهد و یاریمان کند تا از بوته آزمایش الهی اش سرافرازانه سر علم کنیم .

بگو که او کریم است و غفور ، پس کرامتش را از مردم ساده و بی آلایش و آرام کویر بر نگرداند و ما را نیز مدد دهد تا ذره باشیم در مسیر خدمتش .

او را به ربانیتش قسم ده که آرامش را بر دلهایمان هدیه کند .

...

زبان یاری ام نمی کند .

...

هم قصه نانموده دانی                               هم نامه نانوشته خوانی

...

یا مهدی (روحی فداه) اشک های دلمان را که بر دامان پاکت ریزان است به سر انگشت مهرت برچین و یاریمان کن تا زیر رگبار غم وعصیان تاب ایستادن داشته باشیم و یارای مدد.

آری شریعتی ها در رودبار و بوئین زهرا درخشیدند و ما در ارگ ، اگر تو اراده کنی...

مرا دریاب که دل دریایی من بی تو مرداب است .