حسین جان... گذر تک تک این ثانیه های عمرم به قدیمی شدن نوکریت می ارزد
وبلاگم ده ساله شد و خودم سی و چهار رو فوت کردم
چقدر زود می گذره
ای دل غم این جهان فرسوده مخور بیهوده نه ای غمان بیهوده مخور چون بوده گذشت ونیست نابوده پدید خوش باش غم بوده ونابوده مخور
ای دل غم این جهان فرسوده مخور
بیهوده نه ای غمان بیهوده مخور
چون بوده گذشت ونیست نابوده پدید
خوش باش غم بوده ونابوده مخور