ای توشه و توان سختی هایم! ای همدم تنهایی هایم! ای فریادرس غم ها و غصه هایم! ای ولی نعمت هایم! ای پشت و پناهم، در هجوم بیرحم مشکلات! ای مونس و مامن و یاورم، در کنج عزلت و تنهایی و بی کسی! ای تنها امید و پناهگاهم، در محاصره اندوه و غربت و خستگی! ای کسی که هر چه دارم از توست و از کرامت بی انتهای تو!
ای آنکه در ازای ناسپاسی من، محرومم نکرد و تدارک حرمان ندید! خطاهای من گسترش یافت، ولی رسوایم نساخت. گناهانم عظیم شد، ولی آبرویم را نبرد. لغزشهایم فزونی گرفت، و او پرده حیئیتم را ندرید. مرا غرقه در نافرمانی خویش دید، ولی شهره بدنامی ام نکرد. ای آنکه بر سواد معاصی من، قلم ستر کشید و پرده آبرویم را، به گناه فاحش ندرید!
شکوای سبز - سیدمهدی شجاعی
با سلام وبلاگ خوبی دارید اگر دوست دارید صاحب یک سایت اختصاصی با امکانات ویژه شوید به سایت ما مراجعه کنید
با تشکر
خیلی دعای قشنگیه! خدایا شکرت :)
اینجا هم عطر عاشقی داره.